Bron: De Stentor (30 december 2004)
30 december 2004
24 december 2004
Fraude met sociale zekerheid: euro 190 mln
DEN HAAG - De opsporing van fraude met de sociale zekerheid is met ruim 10%
gestegen. Vorig jaar hebben verschillende uitvoerings- en opsporingsdiensten in totaal voor een bedrag van ruim euro 190 mln aan fraude met socialezekerheidsregelingen aan het licht gebracht. Dat blijkt uit een donderdag verschenen onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Het gros van het opgespoorde bedrag heeft betrekking op uitkeringsfraude ( WAO , AOW, WW, of bijstand). Circa een vijfde van de opgespoorde fraude deed zich voor bij bedrijven. Werkgevers die tegen de lamp zijn gelopen, hadden in 2003 voor zo'n euro 40 mln niet aan sociale premies betaald. Het opgespoorde fraudebedrag bij werkgevers is sneller gegroeid dan dat bij werknemers. In 2002 bedroeg de totale schade aan misgelopen premies bij bedrijven nog euro 35 mln. Staatssecretaris Henk van Hoof van Sociale Zaken benadrukt het belang van zorgvuldige opsporing van mensen of instellingen die misbruik maken van regelingen of ze juist ontduiken. Volgens hem is het van 'groot belang (...) voor het draagvlak voor het socialezekerheidsstelsel'.Daarnaast betoogt Van Hoof dat van goede opsporing een preventieve werking uitgaat. 'Handhaven moet ertoe leiden dat
misbruik voorkómen wordt; door handhaving wordt het vertrouwen van de burger in de rechtstaat bevestigd', aldus de VVD-staatssecretaris in een brief aan de Tweede Kamer.
Volgens het ministerie is het opgespoorde fraudebedrag gestegen omdat de opsporingsmethoden intensiever, maar ook verbeterd zijn. Zo kunnen gemeenten door de invoering van een subsidieregeling meer opsporingsambtenaren of controleurs instellen. Het ministerie van Sociale
Zaken voorspelt dat daar vanaf dit jaar meer gebruik van wordt gemaakt, omdat gemeenten dan zelf ook financieel verantwoordelijk zijn voor bijstandsuitkeringen.Verder zijn er maatregelen genomen om
identiteitsfraude tegen te gaan. 'Door te controleren op meerdere dienstverbanden kon fraude met sofinummers worden aangepakt', aldus het Haagse departement.Er is in Nederland een handjevol instellingen belast met het opsporen van ontduiking of misbruik van socialezekerheidspremies, te
weten het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI), het Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen (UWV), de Sociale Verzekeringsbank (SVB), gemeenten, de arbeidsinspectie, de Sociale Inlichtingen en Opsporingsdienst (Siod), en het Agentschap ZW.
Bron: Het Financieele Dagblad (24 december 2004)
gestegen. Vorig jaar hebben verschillende uitvoerings- en opsporingsdiensten in totaal voor een bedrag van ruim euro 190 mln aan fraude met socialezekerheidsregelingen aan het licht gebracht. Dat blijkt uit een donderdag verschenen onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Het gros van het opgespoorde bedrag heeft betrekking op uitkeringsfraude ( WAO , AOW, WW, of bijstand). Circa een vijfde van de opgespoorde fraude deed zich voor bij bedrijven. Werkgevers die tegen de lamp zijn gelopen, hadden in 2003 voor zo'n euro 40 mln niet aan sociale premies betaald. Het opgespoorde fraudebedrag bij werkgevers is sneller gegroeid dan dat bij werknemers. In 2002 bedroeg de totale schade aan misgelopen premies bij bedrijven nog euro 35 mln. Staatssecretaris Henk van Hoof van Sociale Zaken benadrukt het belang van zorgvuldige opsporing van mensen of instellingen die misbruik maken van regelingen of ze juist ontduiken. Volgens hem is het van 'groot belang (...) voor het draagvlak voor het socialezekerheidsstelsel'.Daarnaast betoogt Van Hoof dat van goede opsporing een preventieve werking uitgaat. 'Handhaven moet ertoe leiden dat
misbruik voorkómen wordt; door handhaving wordt het vertrouwen van de burger in de rechtstaat bevestigd', aldus de VVD-staatssecretaris in een brief aan de Tweede Kamer.
Volgens het ministerie is het opgespoorde fraudebedrag gestegen omdat de opsporingsmethoden intensiever, maar ook verbeterd zijn. Zo kunnen gemeenten door de invoering van een subsidieregeling meer opsporingsambtenaren of controleurs instellen. Het ministerie van Sociale
Zaken voorspelt dat daar vanaf dit jaar meer gebruik van wordt gemaakt, omdat gemeenten dan zelf ook financieel verantwoordelijk zijn voor bijstandsuitkeringen.Verder zijn er maatregelen genomen om
identiteitsfraude tegen te gaan. 'Door te controleren op meerdere dienstverbanden kon fraude met sofinummers worden aangepakt', aldus het Haagse departement.Er is in Nederland een handjevol instellingen belast met het opsporen van ontduiking of misbruik van socialezekerheidspremies, te
weten het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI), het Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen (UWV), de Sociale Verzekeringsbank (SVB), gemeenten, de arbeidsinspectie, de Sociale Inlichtingen en Opsporingsdienst (Siod), en het Agentschap ZW.
Bron: Het Financieele Dagblad (24 december 2004)
10 december 2004
Fraudebestrijding gebaat bij betere regels gegevensuitwisseling
Door beperkte toegang tot gegevens en beperkte mogelijkheden om van gegevens gebruik te kunnen maken, worden verzekeraars onder meer gehinderd bij het terugdringen en voorkomen van fraude. Eric Fischer, algemeen directeur van het Verbond van Verzekeraars, deed in zijn lezing op de 12de EYe on Insurance verzekeringsdag van Ernst & Young op donderdag 9 december dan ook de oproep aan de overheid deze belemmeringen weg te nemen.
Het Verbond van Verzekeraars is van mening dat op een aantal terreinen de balans tussen privacybescherming enerzijds, en fraudebestrijding en vereenvoudiging van administratieve processen anderzijds, kan worden verbeterd. Verzekeraars weten nu soms te weinig om de juistheid van een claim te kunnen beoordelen. Bovendien kan geen of onvoldoende toegang tot concrete politiegegevens fraudebestrijding belemmeren of extra administratieve lasten met zich meebrengen. Wettelijke mogelijkheden voor gegevensuitwisseling met politie en Justitie zouden deze belemmeringen weg kunnen nemen. Naar schatting is jaarlijks bij 5 tot 10% van het totaal aantal ingediende claims sprake van fraude met een bedrag van zo’n € 500 miljoen - € 1 miljard. Verlaging van de fraude met één procentpunt leidt dan ook tot een besparing van tussen de 50 en 100 miljoen euro, waarmee logischerwijs ook verzekerden gebaat zijn.
Naast verbetering van de aanpak van fraude, leidt het wegnemen van belemmeringen op het gebied van omgang met persoonsgegevens ook op andere gebieden tot efficiëntere processen en daarmee verlaging van kosten en tot vergroting van klantvriendelijkheid. Zo pleit het Verbond voor ruimere toegang tot de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) en voor het gebruik van het sofi-nummer door verzekeraars bij gegevensuitwisseling met UWV, arbodiensten en reïntegratiebedrijven.
Verzekeraars krijgen steeds meer nieuwe taken en verantwoordelijkheden op terreinen als sociale zekerheid en zorg. Tegelijkertijd worden zij geconfronteerd met belemmeringen bij de omgang met persoonsgegevens die zij nodig hebben voor de uitvoering van deze taken. Het Verbond van Verzekeraars pleit er dan ook voor dat daar waar taken worden uitgebreid, ook de mogelijkheden worden uitgebreid.
Consumenten mogen van verzekeraars verwachten dat zorgvuldig wordt omgegaan met persoonsgegevens. Hiervoor gelden speciale regels die voor de consument duidelijk moeten zijn en waar verzekeraars op aangesproken kunnen worden. Verzekeraars hebben in het verlengde van bestaande wetgeving in de afgelopen periode in overleg met het CBP een aantal gedragscodes ontwikkeld over een zorgvuldig gebruik van gegevens, waarbij de privacy-bescherming van de consument centraal staat.
Bron: www.verzekeraars.org (10 december 2004)
Het Verbond van Verzekeraars is van mening dat op een aantal terreinen de balans tussen privacybescherming enerzijds, en fraudebestrijding en vereenvoudiging van administratieve processen anderzijds, kan worden verbeterd. Verzekeraars weten nu soms te weinig om de juistheid van een claim te kunnen beoordelen. Bovendien kan geen of onvoldoende toegang tot concrete politiegegevens fraudebestrijding belemmeren of extra administratieve lasten met zich meebrengen. Wettelijke mogelijkheden voor gegevensuitwisseling met politie en Justitie zouden deze belemmeringen weg kunnen nemen. Naar schatting is jaarlijks bij 5 tot 10% van het totaal aantal ingediende claims sprake van fraude met een bedrag van zo’n € 500 miljoen - € 1 miljard. Verlaging van de fraude met één procentpunt leidt dan ook tot een besparing van tussen de 50 en 100 miljoen euro, waarmee logischerwijs ook verzekerden gebaat zijn.
Naast verbetering van de aanpak van fraude, leidt het wegnemen van belemmeringen op het gebied van omgang met persoonsgegevens ook op andere gebieden tot efficiëntere processen en daarmee verlaging van kosten en tot vergroting van klantvriendelijkheid. Zo pleit het Verbond voor ruimere toegang tot de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) en voor het gebruik van het sofi-nummer door verzekeraars bij gegevensuitwisseling met UWV, arbodiensten en reïntegratiebedrijven.
Verzekeraars krijgen steeds meer nieuwe taken en verantwoordelijkheden op terreinen als sociale zekerheid en zorg. Tegelijkertijd worden zij geconfronteerd met belemmeringen bij de omgang met persoonsgegevens die zij nodig hebben voor de uitvoering van deze taken. Het Verbond van Verzekeraars pleit er dan ook voor dat daar waar taken worden uitgebreid, ook de mogelijkheden worden uitgebreid.
Consumenten mogen van verzekeraars verwachten dat zorgvuldig wordt omgegaan met persoonsgegevens. Hiervoor gelden speciale regels die voor de consument duidelijk moeten zijn en waar verzekeraars op aangesproken kunnen worden. Verzekeraars hebben in het verlengde van bestaande wetgeving in de afgelopen periode in overleg met het CBP een aantal gedragscodes ontwikkeld over een zorgvuldig gebruik van gegevens, waarbij de privacy-bescherming van de consument centraal staat.
Bron: www.verzekeraars.org (10 december 2004)
Abonneren op:
Posts (Atom)