Notaris geschorst wegens vastgoedfraude

Een Rotterdamse notaris is voor twee maanden geschorst omdat hij betrokken is geweest bij vastgoedfraude. Dat heeft de rechtbank in Rotterdam bepaald. Notaris Michel van A. heeft meegewerkt aan dubieuze huizenverkopen. Aan nietsvermoedende kopers werden panden verkocht, die kort tevoren voor een veel lagere prijs waren verhandeld. De notaris zou niet persoonlijk hebben geprofiteerd van de transacties, maar had volgens de rechtbank wel moeten ingrijpen.
Een collega van de man is in juni wegens fraude uit het ambt gezet. In mei veroordeelde de rechtbank in Rotterdam vier taxateurs tot werkstraffen en voorwaardelijke gevangenisstraffen omdat zij aan fraude hebben meegewerkt.
Een aantal banken en de Nationale Hypotheek Garantie maakten de praktijken vorig jaar aanhangig bij de tuchtrechter van de beroepsorganisatie van notarissen. De gemeente Rotterdam maakte eveneens melding van omvangrijke vastgoed- en hypotheekfraude in de stad. Enige honderden gedupeerden hebben zich op deze wijze te dure huizen laten aansmeren.

Bron: De telegraaf

Bij fraude betrokken notaris uit het ambt gezet

Het Hof in Amsterdam heeft vanochtend uitspraak gedaan in de zaak tegen notaris W. Deze notaris werd verdacht van medewerking aan vastgoedfraude. Het Hof is tot de conclusie gekomen dat deze notaris per direct uit het ambt gezet moet worden. Deze uitspraak is conform de wens van de KNB die tegen de uitspraak van de kamer van toezicht (twee weken schorsing) hoger beroep had aangetekend.De KNB meent dat iedere notaris die zich laat verleiden tot het mogelijk maken van vastgoedfraude uit het ambt gezet moeten worden. Iedere notaris die dit doet, is er één teveel. Deze gevallen zijn echter op de vingers van één hand te tellen – het gaat om minder dan een half procent van de totale beroepsgroep. Dat betekent dat meer dan 99% van de notarissen gewoon eerlijk en betrouwbaar zijn werk doet. Dat is ook de reden dat de KNB als aanklager in een aantal van deze zaken hoger beroep aantekent als de tuchtrechter niet tot ontzetting besluit. De KNB meent ook dat het tuchtrecht moet worden aangepast. Nu zijn er negentien Kamers van Toezicht, dat moeten er vijf worden. Van die vijf moet één kamer gespecialiseerd worden in vastgoedfraude. Ook vindt de KNB het van belang dat tuchtrechters vergelijkbare straffen uitdelen. Om dit te realiseren pleit de KNB voor het ontwikkelen van oriëntatiepunten voor het bepalen van de strafmaat, vergelijkbaar met het strafrecht.Lees gehele persbericht.

Bron: KNB

Financiële sector te laks bij aanpak fraude

Financiële dienstverleners doen te weinig om de fraude met vastgoed in Nederland te bestrijden. Het toezicht op integriteit schiet tekort en de waarborgen om misstanden te voorkomen of traceren zijn in onvoldoende mate aanwezig.

Dat blijkt uit een analyse van zes strafrechtelijke onderzoeken in de vastgoedsector door het Financieel Expertise Centrum (FEC). Dit is een samenwerkingsverband van De Nederlandsche Bank, Autoriteit Financiële Markten, Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst en Openbaar Ministerie. Het onderzoek betreft strafbare feiten van verschillende omvang: enkele miljoenen tot tientallen miljoenen euro’s.

De hoofdconclusie van de onderzoekers is dat de strijd tegen fraude met vastgoed in Nederland tekortschiet. Zo hebben verzekeraars en pensioenfondsen geen goede controles om fraude aan het licht te brengen en zijn er zwakke plekken bij financiële instellingen en taxateurs, advocaten en notarissen. Deze dienstverleners zijn soms betrokken bij de fraude of bieden onvoldoende weerstand tegen de malafide handel van de sector. Er wordt te veel vertrouwd op de vastgoedhandelaren zelf.

Het onderzoek – en de publicatie ervan – is opmerkelijk, omdat de meeste van de zes onderzochte strafrechtelijke zaken naar eigen zeggen van het FEC nog voor de rechter moeten verschijnen. Het is niet duidelijk welke zaken het FEC heeft onderzocht. Een van de zaken betreft waarschijnlijk die rond het Philips Pensioenfonds.

Bron: NRC Handelsblad

Corporaties gevoelig voor vastgoedfraude

Woningcorporaties zijn net zo kwetsbaar voor grootschalige fraudepraktijken als de vastgoedsector. Goed integriteitsbeleid ontbreekt, terwijl de sector met een jaarlijkse investeringsportefeuille van zo’n 4 miljard euro een van de grootste partijen op de vastgoedmarkt is. Het besef dat corporatiemedewerkers daardoor kwetsbaar zijn voor integriteitsschendingen ontbreekt, zo blijkt uit het vandaag gepubliceerde onderzoek Hebzucht in vastgoed van organisatieadviseur Lenny Vulperhorst, die eerder onderzoek deed naar de bouwfraude. Vulpenhorst interviewde voor het boek topfunctionarissen uit de corporatie- en vastgoedsector.

Ruim eenderde van de ondervraagde directeuren heeft intern te maken gehad met frauderende medewerkers, zo blijkt uit die gesprekken. Daarbij ging het om diefstal, maar ook om vriendjespolitiek, het bevoordelen van adviseurs en bouwondernemers of het aannemen van steekpenningen. Tot ontslag leiden dergelijke praktijken zelden. Slechts eenderde van de op fraude betrapte functionarissen werd ontslagen. Dat beleid is volgens Vulperhorst een mogelijke verklaring voor het kleine aantal fraudezaken dat jaarlijks naar buiten komt.
De controle van toezichthouders, zoals commissarissen, op de interne gang van zaken is minimaal, zo blijkt verder uit het onderzoek. Ruim tweederde van de toezichthouders heeft daar de afgelopen twee jaar geen enkele vraag over gesteld. Directeuren worden bij hun aanstelling ook nauwelijks getoetst op hun normbesef. De vastgoedwereld kenmerkt zich vooral door een cultuur van permanent onderling wantrouwen, stelde Vulperhorst vast. Sommige ontwikkelaars hanteren zelfs ‘zwarte lijsten’ van malafide bedrijven die zij boycotten. Maar zelfs dat biedt geen garantie op betrouwbare partners. Want de veelvuldige inzet van tussenpersonen en intermediairs kan ertoe leiden dat de werkelijke zakenpartner pas bekend wordt als de onderhandelingen zijn afgerond.

In de branche bestaat wel brede consensus over de kwalijke rol die grote gemeenten zouden spelen bij het in stand houden van vastgoedfraude. Wethouders en topambtenaren laten zich vaak inpakken door malafide ontwikkelaars en wilde avonturiers. Die krijgen daardoor een bonafide status en kunnen dan moeilijk geweerd worden, want doe maar eens geen zaken met partners die de zegen van het stadsbestuur hebben, zo luidt de redenering. Amsterdam is zich daar inmiddels van bewust, na de negatieve conclusies van intern onderzoek naar de fraudebestendigheid van ambtenaren en wethouders die verantwoordelijk waren voor de Zuidas. Het is volgens Vulperhorst de vraag of dat elders ook het geval is.

Bron NRC