27 mei 2005

Hypotheekfraudeur valt bij Stater meestal door de mand

Hypotheekverstrekkers komen de laatste jaren steeds meer fraudepogingen tegen. Vorig jaar signaleerden de bij de Nederlandse Vereniging van Banken aangesloten geldgevers 1.500 fraudegevallen, de helft meer dan in 2003. Een deel van mogelijke fraudes wordt ontdekt bij Stater, die voor 20% van de Nederlandse hypotheekmarkt mid- en back-officediensten verzorgt en dus ook de acceptatie van veel aanvragen verricht.

De afdeling Front Office Support doet bij Stater de laatste controle op hypotheekaanvragen. Per week signaleren de acceptanten enkele mogelijk frauduleuze aanvragen. De afdeling doet de laatste controle op de aanvragen, die voor 95% afkomstig zijn van inkoopcombinaties. "De meeste grote ketens werken tegenwoordig met inkoopcombinaties", zegt senior-acceptant Hans Vos. "Die kennen de normen van de geldverstrekkers en kunnen alternatieven aandragen als een aanvraag in eerste instantie wordt afgewezen."

Als een hypotheekaanvraag binnenkomt bij Stater, is - als het goed is - bij de inkoopcombinatie al gecontroleerd of alle benodigde stukken zijn ingeleverd en of er geen gegevens ontbreken. "Eigenlijk is er dus al twee keer gefilterd voor wij de aanvraag bekijken, want ook de tussenpersoon doet een controle. Toch halen wij er regelmatig verdachte aanvragen uit."

Na ontvangst mag de behandeling van een dossier in Staters systeem iSHS maximaal drie dagen duren. De gegevens van de aanvrager worden door de inkoopcombinatie al ingevuld. De acceptant bij Stater loopt de gegevens na en kijkt daarbij onder meer naar de inkomensgegevens. "Is iemand niet in vaste dienst, dan vragen wij vaak een arbeidscontract op. Verder moet er een logisch verband zijn tussen de geboortedatum en het salaris. Iemand van twintig met een inkomen van e 35.000 roept bij ons vragen op."

Studenten
Een ander fraudesignaal is de aankoop van een woning die als studentenwoning te boek staat. "Dat kan een reden zijn om de woning opnieuw te taxeren. Het kan natuurlijk best zijn dat de studentenwoning inmiddels is opgeknapt en onderdeel is geworden van een appartementencomplex, zodat de waarde is gestegen." In studentensteden zijn geldgevers extra alert. Enkele jaren terug bleek al dat sommige hypotheekverstrekkers in specifieke postcodegebieden liever geen hypotheken sluiten. "Banken weten heus wel waar zij het meeste risico lopen. Je kunt dan zeggen: ik sluit in die gebieden geen hypotheken meer, maar er zijn ook andere manieren om daarmee om te gaan. Zo kan een geldverstrekker onderpanden met een koopsom onder een bepaald niveau uitsluiten", zegt Vos.

Een groeiend verschijnsel is dat de hypotheek wordt gesloten in bijvoorbeeld Groningen, terwijl de notaris en de taxateur in ver weg gelegen plaatsen zijn gevestigd. Dat wordt toegeschreven aan het shopgedrag van consumenten: zij zoeken de goedkoopste notaris en taxateur uit. Stater is in dat soort gevallen altijd extra alert. "Als er zo veel afstand tussen zit, dan is er meestal iets niet in de haak," aldus Vos.

Het signaleren van fraude is in feite een optelsom van diverse 'harde' en 'zachte' indicatoren. "Als wij een vermoeden van fraude hebben, sturen we op basis daarvan een dossier terug naar de geldverstrekker of de inkoopcombinatie." Er is periodiek overleg met geldgevers om te bespreken welke mogelijke fraudegevallen zijn gesignaleerd en wat daaraan gedaan kan worden.


Hoofdgroepen
Fraudecontrole begint bij Stater al in de postkamer. Binnenkomende poststukken worden gescand bij de afdeling Documentmanagement en verder volledig elektronisch verwerkt. "Zodra er echter een spatje Tipp-Ex wordt geregistreerd, gaat het document al terug naar de inkoopcombinatie."

Fraude wordt in twee hoofdgroepen onderverdeeld: fraude met inkomensgegevens en fraude met het onderpand. Dat het aantal fraudegevallen de laatste tijd sterk is toegenomen, komt volgens Vos door de economisch moeilijke tijd. "Bovendien letten geldgevers nu extra op, omdat het opgeven van een te hoge waarde van het onderpand problematischer is. De waarde van het onderpand stijgt immers minder dan in de jaren negentig, toen dat probleem vanzelf werd opgelost: bij eventuele executieverkoop zou het pand dan toch wel genoeg opbrengen om de hypotheeksom mee af te dekken."

Volgens Vos zijn er twee soorten fraudeurs: "Je hebt mensen die e 1.000 bij hun salaris optellen om de hypotheek te kunnen krijgen en vervolgens gewoon elke maand netjes betalen, maar er zijn ook aanvragers die verkeerde gegevens verstrekken om vervolgens vanaf het begin de rente en aflossing niet te betalen".

BKR-meldingen
Het raadplegen van meldingen bij het Bureau Krediet Registratie (BKR) kan een andere fraude-indicatie opleveren. "In het systeem wordt gesignaleerd of er in het verleden sprake is geweest van een betalingsachterstand, of als een melding is geregistreerd op een ander adres." In het BKR-systeem kan één persoon op meerdere adressen een registratie hebben, maar omgekeerd kunnen op één adres ook meerdere personen een melding hebben. "Dat kan een indicator zijn dat er mogelijk een fraudepoging wordt gedaan."

Salarisstrook
Frauderen met de salarisstrook lijkt het moeilijkst. "Als je een hoger salaris wilt opgeven, moet je gaan berekenen wat dan de inhoudingen op het salaris zijn. Als iemand daarbij zelf iets gaat verzinnen, valt dat snel op. Uit salarisstroken halen wij heel veel fraude-indicatoren. En hoewel wij strikt genomen voor een NHG-hypotheek geen salarisstrook hoeven te zien, mogen wij van de geldgever wel allerlei aanvullende informatie opvragen. Bij twijfel doen wij dat dan ook."

De werkgeversverklaring levert ook vaak fraudesignalen op. "Toeslagen die worden vermeld, zijn soms niet structureel. Vaak ontbreekt er een firmastempel of een handtekening. Als er dan later fraude wordt geconstateerd, begrijp ik vaak niet waarom men bij de acceptatie geen aandacht heeft besteed aan dergelijke details."

In het taxatierapport kijkt Vos altijd of er geen sprake is van een taxatie ten behoeve van verkoop. "Die geeft vaak een rooskleuriger beeld. Bij twijfel over de opgegeven waarde kijken we op woningsites als Funda.nl of er meer woningen in die straat te koop staan en wat daarvan de vraagprijs is."

Ook aanvragen voor hypotheken in verband met een verbouwing worden aandachtig bekeken: "Het gevraagde bedrag en de verbouwing moeten in verhouding zijn. En de omschrijving van de werkzaamheden moet duidelijk en reëel zijn. Wij kregen eens een aanvraag binnen waarbij voor e 25.000 aan verbouwingskosten werd vermeld. Daarvan zou e 7.500 bestemd zijn voor de tuin en de rest werd vermeld onder het kopje 'diversen'. Dat is dus niet duidelijk genoeg."
Bij twijfel over de opgegeven waarde kijkt Stater op woningsites of er meer woningen in die straat te koop staan en wat daarvan de vraagprijs.


Bron: www.amweb.nl / Jaargang: 2005, nummer: 11 (27 mei 2005)

18 mei 2005

Fraude met levensverzekeringen aangepakt

AMSTERDAM (DFT) - Een nieuwe, onafhankelijke commissie kan informatie opvragen bij de behandelend arts van een overledene, als er „een gerechtvaardigd vermoeden van fraude” bestaat. De verzekeraars schatten dat met deze fraude zo’n € 160 miljoen per jaar is gemoeid. Dat meldt De Telegraaf woensdag.

Het gaat bijvoorbeeld om mensen die weten dat ze terminaal ziek zijn, maar met het oog op familieleden toch nog snel een levensverzekering afsluiten. Stelt de commissie fraude vast, kunnen de nabestaanden fluiten naar het geld.

In verband met privacybescherming van de patiënt en het beroepsgeheim van medici kunnen verzekeraars zelf informatie over de doodsoorzaak van een klant niet krijgen. „Soms komt fraude bij toeval aan het licht”, zegt Eric Fischer, directeur van het Verbond van Verzekeraars in De Telegraaf.

Als de familie een schimmig verhaal ophangt of als iemand twee maanden voor het overlijden aangeeft kerngezond te zijn, maar een rouwadvertentie rept van een jarenlange strijd. Maar in negen van de tien gevallen waar iets mis is, wordt nu gewoon uitgekeerd. Dat wordt uiteindelijk betaald uit de premies, oftewel door de eerlijke klanten.”

De verzekeraars en artsenfederatie KNMG steggelen met de Nederlandse Patienten Consumenten Federatie en het Breed Platform Verzekerden en Werk al jaren over de omvang van de fraude. De twee belangenorganisaties zetten grote vraagtekens bij de genoemde schatting. Om meer inzicht te krijgen, stemden zij uiteindelijk in met een toetsingscommissie, onder leiding van oudminister van Justitie Job de Ruiter.

Platform-directeur Kerst Zwart stelt wel dat nabestaanden „niet te veel gedupeerd” mogen worden. Zij krijgen geen uitkering zodra verzekeraars naar de commissie stappen. „Daarom is afgesproken dat de procedure maximaal drie maanden mag duren.”

Artsen zijn overigens niet verplicht gegevens over hun (overleden) patiënten af te staan. „Het blijft te allen tijde de verantwoordelijkheid van de arts om dat te doen”, zegt Paul Rijksen, algemeen directeur van de KNMG. Fischer rekent niettemin op de medewerking van 95 procent van de artsen.

Bron:
www.dft.nl (18 mei 2005)

Toetsingscommissie Fraude Gezondheidsgegevens aan de slag

Verzekeraars vragen artsen bij een vermoeden van fraude met levensverzekeringsclaims vaak naar gezondheidsgegevens van hun patiënten. Uit de praktijk blijkt dat artsen veelal niet weten hoe zij hiermee moeten omgaan. Om artsen te ontlasten, is de KNMG blij dat de onafhankelijke Toetsingscommissie Fraude Gezondheidsgegevens aan de slag gaat. Artsen kunnen verzekeraars nu doorverwijzen naar de Commissie.

De onafhankelijke Toetsingscommissie Fraude Gezondheidsgegevens beoordeelt levensverzekeringsclaims waarbij er een vermoeden bestaat van verzwijging van gezondheidsgegevens. De toetsingscommissie is ingesteld op basis van een Convenant dat het Breed Platform Verzekerden en Werk, de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst (KNMG), de Nederlandse Patiënten/ Consumenten Federatie (NPCF) en het Verbond van Verzekeraars afgesloten hebben om vermoedens van fraude te toetsen.

De commissie, die onder leiding staat van oud-minister De Ruiter, bestaat uit deskundigen die door de deelnemende partijen worden benoemd; te weten een arts, een deskundige op het gebied van het verzekeringsrecht in de private sector en een deskundige op het gebied van consumentenrecht. Alle convenantpartijen zijn van mening dat deze onafhankelijke toetsingscommissie fraude met gezondheidsgegevens bij voorkeur kan voorkomen. Daarnaast kan via de toetsingscommissie meer inzicht verkregen worden in de aard en omvang van fraudeproblematiek.

Bij de aanvraag voor een levensverzekering moet een gezondheidsverklaring naar waarheid ingevuld worden. De verzekeraars kunnen geen inzicht krijgen in de medische gegevens van de verzekerde bij de arts, als zij na overlijden van de verzekerde een sterk vermoeden van fraude hebben. Daartoe biedt de onafhankelijke toetsingscommissie nu uitkomst, door vermoedens van verzwijging van gezondheidsgegevens zelf te gaan onderzoeken.

Alle gevallen van overlijden binnen twee jaar na het afsluiten/wijzigen van een levensverzekering waarbij het overlijden van de verzekerde/patiënt niet een gevolg is van een ongeval én waarbij de verzekeringsmaatschappij aan de hand van concrete aanwijzigen verzwijging van gezondheidsgegevens vermoedt, worden ter toetsing aan de commissie voorgelegd. Op basis van een sterk vermoeden van fraude zal de arts die in de toetsingscommissie zit, navraag kunnen doen bij de arts die de verzekerde behandeld heeft. De verkregen medische informatie leidt tot een uitspraak van de toetsingscommissie of sprake is van fraude. De uitspraken van de commissie zijn bindend voor de verzekeraars.

Bron: KNMG

17 mei 2005

Aantal smoezen en trucs van sjoemelaars baart verzekeraars zorgen

Zorgfraudeteams druk bezet

Een verzekerde bij Zorg en Zekerheid zakt onwel in elkaar op straat in Tblisi. Bang voor de corrupte Georgische ziekenhuizen en banken wil de man per se thuis worden behandeld. Dagenlang staan specialisten met aangerukte medische appartuur hem bij in zijn Georgische huiskamer. Hij rekent cash €14.308,35 af met zijn levensredders. Zorg en Zekerheid ontvangt de declaraties, voorzien van prachtige stempels, vertalingen en handtekeningen. Maar nergens een woord over wat de man nu werkelijk mankeert.

„Fraudeurs zijn steeds inventiever", zegt Jan van Brouwershaven, woordvoerder van zorgverzekeraar De Friesland. Over heel Nederland nam vorig jaar het aantal onderzochte gevallen van geknoei met medische declaraties toe, van zowel verzekerden als zorgverleners, tot 2600. In totaal werd er €4,4 miljoen teruggehaald, iets minder dan de €5,1 miljoen in 2003. Maar vooral het stijgende aantal zaken, en de smoezen en trucs die fraudeurs verzinnen om de zaak te flessen baren De Friesland zorgen.

Exact de helft van alle fraudes in 2004 betrof gesjoemel door verzekerden. De andere helft besloeg misdragingen van zorgverleners. Tandartsen, huisartsen, en met 13,4% van het totaal ziekenhuizen. „Bij zorgverleners is het vaak moeilijker te bewijzen", zegt fraudecoördinator Marcel Kommer bij CZ, intern in Tilburg ook bekend als ‘de commissaris’. „Je hebt het over het medisch inhoudelijke verhaal, en dat is complex. Pas als ik zeker weet dat een arts meer behandelingen declareert dan er consulten zijn geweest, sta ik sterk." Ziekenhuizen zijn in het CZ-gebied in 2004 niet betrapt.

„Je werkt op gevoel", zegt fraudecoördinator Nel Schonenberg bij Zorg en Zekerheid. De Leidse zorgverzekeraar zette in 1999 als een van de eerste in Nederland een fraudeteam op. Inmiddels speuren zeven collega’s verdachte zaken na en is de bedrevenheid flink gegroeid. „Rekeningen van binnen de Europese Unie zijn redelijk na te zoeken. Daarbuiten is het lastiger. Maar we herkennen de signalen. Egyptische rekeningen in dollars bijvoorbeeld. Terwijl je weet dat er alleen in lokale ponden wordt afgerekend."

Als Zorg en Zekerheid aan de man in Tblisi om een specificatie van de rekeningen vraagt, ratelt de fax er in Leiden een waslijst medicijnen uit. Zonder bewijzen van betaling overigens. Of de verzekeraar wel even wil voortmaken met overboeken, want de ongelukkige heeft de rekening alleen kunnen voldoen nadat vrienden en familie de huisraad hebben verpatst. In Leiden is inmiddels duidelijk dat de man in 2000 ook al eens voor €2.250 een rekening uit Georgië opstuurde. Men besluit tot een onderzoek ter plaatse. Maar ook in Nederland wordt men steeds brutaler. Van Brouwershaven: „We kregen rekeningen van behandelingen bij een homeopatische arts. Maar die dokter bleek niet eens te bestaan. Of iemand die een begrotingsvoorstel liet maken bij een tandarts, en vervolgens het woord ‘begroting’ van het papiertje verwijderde... Hup, klaar rekening." Voor De Friesland heeft de fraudeaanpak een preventief doel, maar het is ook in het belang van overige verzekerden. „Alle teveel gemaakte kosten wegen door in de premie", stelt het Friese concern. „Het is een principekwestie", zegt Schonenberg. „We willen fraude uitbannen, zodat al het geld wordt besteed aan zorg." Een nieuw ict-programma dat alle rekeningen scant op uitzonderlijke uitschieters, is daarbij het nieuwste hulpmiddel.

Het stoort verzekeraars echter dat ze betrapte ziekenfondsverzekerden niet de rug mogen toekeren. „Royeren kan niet", zegt Van Brouwershaven. „Je bent verplicht iemand voor het ziekenfonds te accepteren." Aanvullende polissen worden bij fraude wel verscheurd, en als het nodig is wordt de politie ingeschakeld. „Ook kun je iemand natuurlijk nadrukkelijk laten weten dat je hem bijzonder goed zult blijven volgen." Bij de nieuwe basisverzekering, die vanaf 1 januari 2006 ingaat, is een royement wel mogelijk, maar de acceptatieplicht voor de standaardpolis blijft in stand. „Ik denk dat we onze afdeling eerder kunnen uitbreiden dan inkrimpen", voorspelt Schonenberg. „Nederlanders reizen steeds meer. En steeds verder. Er zijn landen waar je alles kunt kopen. Maar onze expertise groeit mee."

Aangekomen in Tblisi, blijkt de directeur van het ziekenhuis niets te weten van de rekeningen die de controleurs van Zorg en Zekerheid hem onder de neus houden. Het is niet zijn handtekening. Zijn kliniek voert geen ingrijpende behandelingen uit en het bedrag van veertien mille komt hem buitengewoon fantastisch voor. En het ziekenhuis, dat op rekening uit 2000 staat vermeld, blijkt niet te bestaan. Na politieverhoor geeft de man toe de declaraties op de markt te hebben gekocht. Voor 100 dollar. Kant en klaar, inclusief een mooie stempel.

Bron: Telegraaf (17 mei 2005)

16 mei 2005

Mobilee Consultancy lanceert fraudebestrijding tool: friss 3.0



De friss 3.0 suite is gericht op het professionaliseren van de fraudebestrijding bij financiële dienstverleners. De suite bestaat uit vier aspectgebieden.



Voor meer informatie: kijk op www.friss.nu of stuur een e-mail naar info@friss.nu

12 mei 2005

Zorgverzekeraars vorderen € 4,4 miljoen aan onjuiste declaraties terug

In 2004 hebben zorgverzekeraars ruim 2600 gevallen van fraude met zorgverzekeringen onderzocht. Dit is bijna 40% meer dan in 2003. In totaal werd een bedrag van € 4,4 miljoen aan onterechte declaraties teruggevorderd. In 93% van de vastgestelde fraudegevallen zijn sancties opgelegd. Dit blijkt uit de tweede inventarisatie van Zorgverzekeraars Nederland (ZN) onder haar leden.

Uit de inventarisatie van 2004 blijkt dat alle zorgverzekeraars het Protocol Fraudebestrijding van het Verbond van Verzekeraars ondertekend hebben. Ook voldoen alle zorgverzekeraars, in tegenstelling tot 2003, aan alle verplichtingen die opgenomen zijn in het protocol. Bij elke zorgverzekeraar is een fraudecoördinator aangesteld, iedere zorgverzekeraar houdt de fraude-incidenten bij in een zogenoemd incidentenregister en alle zorgverzekeraars zijn aangesloten op het waarschuwingssysteem voor verzekeringsfraude (Extern Verwijzingsregister).

Stijging
Ondanks de flinke stijging van het aantal fraudegevallen is het totale bedrag dat met deze fraude is gemoeid niet toegenomen ten opzichte van 2003. In 2004 is € 4,4 miljoen bespaard dan wel teruggevorderd vanwege fraude, tegen € 5,1 miljoen in 2003. Martin Bontje, Algemeen directeur van ZN: 'Gezien de toegenomen inspanningen door zorgverzekeraars en de stijging van het aantal opgespoorde fraudegevallen, zijn wij enigszins verrast door het vastgestelde fraudebedrag. Wel is bekend dat vorig jaar enkele zeer omvangrijke fraudegevallen zijn opgespoord. Daarnaast kan het zijn dat een aantal preventieve maatregelen heeft geleid tot een vermindering in het financieel risico dat fraudeurs nemen.'
De fraude heeft betrekking op valse nota's uit het buitenland, te hoog gedeclareerde nota's door zorgaanbieders en het verzwijgen van aandoeningen bij het afsluiten van een ziektekostenverzekering. Daarnaast hebben zorgverzekeraars meer dan twee keer zoveel fraude met verzekeringsbewijzen opgespoord. Net als in 2003 is ongeveer € 35 miljoen bespaard door het uitvoeren van materiële controles. Het gaat om onjuistheden op declaraties die niet direct als fraude kunnen worden aangemerkt.

Maatregelen
Sinds een aantal jaren wordt door zorgverzekeraars een steeds actiever fraudebestrij-dingsbeleid gevoerd. Om een betrouwbaar, landelijk beeld te krijgen van het verloop van de fraudebestrijding in de zorgverzekeringen, voert ZN sinds vorig jaar jaarlijks een inventarisatie uit. Zorgverzekeraars nemen steeds meer maatregelen om fraude te voorkomen. Zo hebben ze hun polisvoorwaarden aangescherpt en passen meerdere zorgverzekeraars hun acceptatieprocedure van nieuwe verzekerden aan. Steeds meer fraudecoördinatoren ontwikkelen een sanctiebeleid, lichten acceptatie- en declaratieafdelingen voor over fraude en de routing van fraudemeldingen en helpen hen bij het laten screenen van nieuw aan te nemen personeel. Daarnaast nemen steeds meer zorgverzekeraars bepalingen over fraude op in de overeenkomst met zorgverleners en wordt nieuw personeel grondiger gescreend.


ZN Resultaten fraude-inventarisatie 2004 (35.7 Kb)

Bron: ZN Journaal (12 mei 2005)

Fraude bij taxaties voor woninghypotheken groeit

AMSTERDAM - De Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) ontvangt steeds
vaker klachten over fraude met taxatierapporten die nodig zijn voor het
afsluiten van een hypotheek . Volgens een woordvoerder van de NVB komen er
jaarlijks 1500 meldingen binnen van fraude met woninghypotheken. 'Daarvan
betreft 10% tot 15% fraude met een taxatie', stelt de NVB.

Directeur Jan-Kees Duvekot van de Landelijke Makelaarsvereniging LMV
constateert dat er sprake is van een probleem. Hij is het alleen oneens met
de conclusies die woensdag werden getrokken in het Avro-radioprogramma '1
op de Middag'.

In dit programma kwamen vooral de leveranciers van software in een kwaad
daglicht te staan. De programmamakers toonden aan dat het zeer makkelijk is
om software in handen te krijgen waarmee illegaal taxatierapporten kunnen
worden opgesteld. De documentairemakers verkregen op basis van een
dergelijk rapport een woninghypotheek bij de Postbank.

Volgens Duvekot zit het probleem niet zozeer bij de leverancier van de
software, maar veel meer bij de banken. 'Het is tegenwoordig vrij eenvoudig
om software in handen te krijgen. Daar is bijna niets tegen te beginnen.
Wij denken dat de banken door het aanscherpen van de acceptatieprocedure
veel frauduleuze taxaties eenvoudig kunnen opsporen.'

Duvekot denkt dat de procedure op twee punten kan worden aangescherpt. Ten
eerste zouden banken bij ontvangst van een taxatierapport moeten nagaan of
dat rapport is ondertekend door een gecertificeerd makelaar. Is dat het
geval, dan dient contact met die makelaar te worden opgenomen om te kijken
of hij dat rapport ook daadwerkelijk heeft opgesteld.

Een tweede punt waar banken volgens Duvekot op moeten letten, is of er niet
geknoeid is met het taxatierapport nadat dit is opgesteld. 'Het komt nog
wel eens voor dat cijfers naderhand worden aangepast om zodoende een
gunstigere hypotheek te krijgen.'

Volgens een woordvoerder van de NVB zijn vooral de kleine fraudegevallen
moeilijk op te sporen. 'Bij taxaties die euro 10.000 tot euro 15.000 te
hoog liggen, gaan bij de banken de alarmbellen meestal nog niet rinkelen.
Pas als het gaat om echt duidelijke overschrijdingen, herkennen de banken
dat het gaat om een frauduleuze taxatie.'

Bron: Het Financieele Dagblad (12 mei 2005)